اربعین است و ببین که پر شکسته آمدم            ساقی اشـکـم ولی سـاغـر شکـسته آمـدم
از رقیّه دخترت پرسش نکن سالارِ عشق            خوب می‌دانی که من هم سرشکسته آمدم

ای برادر جان خجالت می‌کشم از محضرت
که نـیـاوردم کـنارِ تو سه ساله دخـترت

اربعین است و پُرم از غصّه و اندوه و آه            مستحـقـم ای عزیزِ فاطـمه بر یک نگاه
باز هم آتش گـرفـتم سوخـتم پـرپـر شدم            تا که چشمم خورد در این دور و بر بر قتلگاه

کی فراموشم شود گل زخم های پیکرت
بوسۀ گـرمی گـرفـتم از تمامِ حـنـجـرت

اربعـین است و بسویت با صلابت آمدم            مثـلِ بـابـایم عـلـی من باشـجـاعـت آمدم
پیـری‌ام را کن تـماشا ای تـمامِ معـرفت            هـیـچ می‌دانی که از بـنـدِ اسـارت آمـدم

این اسیری حال و روزم را عوض کرده حسین
ناله‌های سینه سوزم را عوض کرده حسین

اربعین است و ز داغت سخت می‌بارم ببین            اربعـین است و هوای دیدنت دارم ببـین
قامتم همچو کمان پاهای من خسته ز ره            روی خاکت لاله‌های اشک می‌کارم حسین

خیز و از جا و مراعاتم کن ای شیب الخضیب
یک نظر بر جمله حالاتم کن ای شیب الخضیب

اربعین است و پُرم از بی‌کسی‌ها یا حسین            آمـدم با دیـدگـانی مـثـلِ دریـا یا حـسـین
خسته‌ام برخـیز استقـبالِ خواهر را بکن            مرهمی می‌خواهم از تو جانِ زهرا یا حسین

کاش می‌شد در کنارِ مرقـدت خاکم کنند
روضه‌ای از تو برایم خوانده غمناکم کنند